IFGT Arşiv Sesizdir özlemek

Özlemek seni, gökyüzünün mavisini almıştı sanki,
Özlemek seni; güneşi solduruyordu, içim tir tir titriyordu.
Şimdi sensizliğin şarabını içerken, özlemin eşlik ediyor bana.
Oysa, deniz mavisi gözlerine bakmak, sana doymak vardı.
Gürültülüydü sevincim, gürültüsü senmişsin meğer,
Sessizliğini hissediyorum özleminin.
Demek gürültüsü, gümbürtüsü, patırtısı senmişsin hayatımın,
Sessizmiş özlemek diyorum artık biliyorum, sessizdi özlemek.