Biyografi The Animals Kimdir?

The Animals , şu anda Eric Burdon & the Animals (orijinal solist Eric Burdon'ın katılımıyla ) ve Animals & Friends (orijinal davulcu John Steel'in katılımıyla ) olarak bilinen , 1962'de Newcastle upon Tyne'da kurulan bir İngiliz rock grubudur.


Animals'ın orijinal kadrosu solist Eric Burdon, gitarist Hilton Valentine , bas gitarist Chas Chandler , klavyeci Alan Price ve davulcu John Steel'den oluşuyordu. Sert ve blues sound'larıyla tanınan grup, sert ve rock esintili pop single'larını ritim ve blues odaklı albüm materyalleriyle dengeledi ve ABD'nin İngiliz işgali sırasında yer aldı.



Animals, imza şarkıları ve Atlantik aşırı bir numaralı hit single'ı " The House of the Rising Sun " ile ünlendi ve bu başarıyı " We Gotta Get Out of This Place ", " It's My Life ", " Don't Bring Me Down ", " I'm Crying ", " See See Rider " ve " Don't Let Me Be Misunderstood " gibi hitlerle sürdürdü. 1960'ların ortalarında çok sayıda personel değişikliğine uğradılar ve kötü işletme yönetimi nedeniyle 1966'da dağıldılar. Burdon daha sonra Eric Burdon and the Animals adı altında çoğunlukla yeni müzisyenlerden oluşan bir kadro kurdu; büyük ölçüde değişen grup, Kaliforniya'ya taşındı ve on yılın sonunda dağılmadan önce " San Franciscan Nights ", " When I Was Young " ve " Sky Pilot " gibi hitlerle psikedelik ve progresif bir rock grubu olarak ticari başarı elde etti.


Burdon, Price, Chandler, Valentine ve Steel'den oluşan orijinal kadro, 1968'de Newcastle'da tek seferlik bir yardım konserinde yeniden bir araya geldi. Daha sonra 1975 ve 1983'te kısa süreli geri dönüşler gerçekleştirdiler. O zamandan beri, orijinal dönem üyeleri çeşitli isimler altında birkaç kez kısmi olarak yeniden bir araya geldi. Grup, hem Birleşik Krallık Tekliler Listesi'nde hem de ABD Billboard Hot 100'de toplamda 10 ilk 20 hiti elde etti . Animals'ın orijinal kadrosu, 1994'te Rock and Roll Onur Listesi'ne dahil edildi.

​

The Animals (1962–1966)



Animals, Burdon'ın Alan Price Rhythm and Blues Combo'ya katılmasıyla 1962 ve 1963 yılları arasında Newcastle upon Tyne'da kuruldu. Orijinal kadro Burdon (vokal), Price (org ve klavye), Hilton Valentine (gitar), John Steel (davul) ve Bryan "Chas" Chandler'dan (bas) oluşuyordu.


Başlangıçta Alan Price Combo olarak kurulan grup , isimlerini Animals olarak değiştirdi. Çılgın sahne performansları nedeniyle "animals" (hayvanlar) olarak adlandırıldıkları iddia edildi ve bu isim kalıcı oldu. 2013 tarihli bir röportajda Burdon, ismin "Animal" Hogg olarak bilinen bir arkadaşına ithafen verildiğini belirterek bunu reddetti. 2021 tarihli bir röportajda Steel, ismin kendilerine Graham Bond tarafından verildiğini doğruladı.


Animals, Jimmy Reed , John Lee Hooker ve Nina Simone gibi sanatçıların şarkılarını yeniden yorumlayarak, temel ritim ve blues repertuarının ateşli versiyonlarını seslendirdi . EMI'nin Columbia plak şirketiyle anlaşma imzalayan grubun ilk teklisi, standart "Baby Let Me Follow You Down"ın (yeniden " Baby Let Me Take You Home " olarak adlandırıldı) sarsıcı bir versiyonuydu.


Haziran 1964'te, Atlantik ötesi bir numaralı hit " The House of the Rising Sun " yayınlandı. Burdon'ın vokalleri ve Price'ın tüyler ürpertici org riff'lerini içeren özel düzenleme, muhtemelen ilk folk-rock hitini yarattı.


Ekim 1964'te Animals, konser tarihleri ve Ed Sullivan Show'a katılmak için New York'u ziyaret etti . Havaalanından Manhattan'a, mankenlerin eşlik ettiği, üstü açık Sunbeam Alpine Series IV araçlardan oluşan bir konvoy eşliğinde taşındılar. Animals, " I'm Crying " ve "The House of the Rising Sun" şarkılarını söyledi. Aralık ayında, Animals ve Dave Clark Five'ın yer aldığı MGM filmi Get Yourself a College Girl vizyona girdi . Animals, filmde Chuck Berry'nin " Around and Around " şarkısını seslendirdi.






Mayıs 1965'te grup iç baskılar hissetmeye başladı. Price, kişisel ve müzikal farklılıkların yanı sıra turnedeyken uçma korkusu nedeniyle gruptan ayrıldı. Solo sanatçı olarak ve Alan Price Set ile başarılı bir kariyere imza attı . Mick Gallagher, Dave Rowberry Gallagher'ın yerine geçene kadar kısa bir süre klavyede Price'ın yerini aldı. Rowberry, " We Gotta Get Out of This Place " ve " It's My Life " adlı hit şarkılarda yer aldı .



Animals grubunun hitlerinin çoğu Mickie Most tarafından işe alınan Brill Building söz yazarlarından kaynaklandı, ancak grup ve özellikle Burdon bunun yaratıcı açıdan çok kısıtlayıcı olduğunu hissetti. 1965 yılı sona erdiğinde grup, ABD ve Kanada için Amerikan plak şirketi MGM Records ile yeni bir anlaşma imzaladı ve dünyanın geri kalanı için Decca Records'a geçti. Ayrıca Most ile ilişkilerini sonlandırdılar ve onlara daha fazla sanatsal özgürlük tanıyan MGM Records yapımcısı Tom Wilson ile çalışmaya başladılar. 1966'nın başlarında MGM, grubun hitlerini The Best of The Animals'da topladı ve bu, ABD'de en çok satan albümleri oldu. Şubat 1966'da Steel ayrıldı ve yerine Barry Jenkins geçti . Goffin – King'in " Don't Bring Me Down " şarkısının kalan bir yorumu, grubun Animals olarak son hitiydi. Bir sonraki tekli " See See Rider ", Eric Burdon ve Animals'a atfedildi. Eylül 1966'da grubun orijinal kadrosu dağıldı. Son kayıt grubu Kasım 1966'da Animalism albümünde yayınlandı .



Burdon , Eric Is Here adlı solo albümü üzerinde çalışmaya başladı . Bu albümde, Birleşik Krallık'ta 14 numaraya kadar yükselen solo hiti "Help Me, Girl" de yer alıyordu. 1966 sonlarında Ready Steady Go! ve Top of the Pops gibi televizyon programlarında bu şarkıyı yoğun bir şekilde tanıttı . Eric Is Here, Burdon'ın Decca Records için çıkardığı son albümdü.



Chandler'a göre bu sırada Hayvanlar'ın ticari işleri "tamamen altüst olmuştu" ve grup dağılmıştı.



Eric Burdon ve The Animals (1966–1968)



Aralık 1966'da Burdon, Jenkins ve yeni yardımcı müzisyenler John Weider (gitar/keman/bas), Vic Briggs (gitar/piyano) ve Danny McCulloch'tan (bas) oluşan bir grup, Eric Burdon and Animals (veya bazen Eric Burdon and the New Animals) adıyla kuruldu ve yön değiştirdi. Yeni kadro, orijinal blues odaklı sound'larından çok uzak, progresif rock , psikedelik , soul ve folk müziğinin bir füzyonunu hedefliyordu.


Bu grubun ilk performansları, orijinal grubun ünlenmesini sağlayan hit parçalardan hiçbirini içermiyordu. Animals'ın yeni hitleri arasında " San Franciscan Nights ", " Monterey " ve " Sky Pilot " vardı. Sesleri orijinal grubun sesinden çok daha sertti; Burdon, " Paint It Black " ve " Hey Gyp "in canlı versiyonlarında daha fazla ve daha yüksek sesle bağırıyordu. 1968'e gelindiğinde, " We Love You Lil " ve Every One of Us albümünden 19 dakikalık "New York 1963–America 1968" gibi şarkılarda daha deneysel bir ses geliştirmişlerdi.


Zoot Money , Nisan 1968'de kadroya eklendi, başlangıçta sadece orgcu/piyanist olarak, ancak McCulloch'un ayrılmasının ardından bas gitarı ve ara sıra da ana vokali üstlendi.





Temmuz 1968'de, Briggs'in yerini Andy Summers (daha sonra Police'in gitaristi ) aldı. Hem Money hem de Summers, eskiden İngiliz psikedelik grubu Dantalian's Chariot'taydı ve bu yeni grubun setinin büyük bir kısmı, Burdon'ın ilgisini çeken Dantalian's Chariot şarkılarından oluşuyordu. Money'nin çok enstrümanlı yükü nedeniyle, canlı performanslarda bas gitar Weider ve Summers tarafından dönüşümlü olarak çalınıyordu.



Aralık 1968'de The Animals'ın bu enkarnasyonu dağılmıştı, ancak " Ring of Fire " ve " River Deep – Mountain High " teklilerini içeren çift albümleri Love Is uluslararası alanda yayınlandı.



Dağılmanın birçok nedeni gösterildi, bunların en ünlüsü yarıda kalan Japonya turnesiydi. Turne Eylül 1968 için planlanmıştı, ancak vize almada yaşanan zorluklar nedeniyle Kasım ayına kadar ertelendi. Turnenin sadece birkaç tarihinde, organizatörler (grubun yakuza olduğunu bilmediği ) grubun menajerini kaçırdı ve turnenin gecikmesinden kaynaklanan kayıpları karşılamak için 25.000 dolarlık bir senet yazması için silah zoruyla tehdit etti. Kaçıranların İngilizce okuyamadığını doğru bir şekilde tahmin ederek, senete baskı altında yazıldığını belirten bir not ekledi. Yakuza onu serbest bıraktı, ancak grubun ve kendisinin ertesi gün Japonya'yı terk etmek zorunda kalacakları, aksi takdirde öldürülecekleri konusunda uyardı. Animals, tüm tur ekipmanlarını geride bırakarak derhal ülkeden kaçtı. Money ve Summers solo kariyerlerine devam ettiler, Weider Family ile anlaştı ve Burdon , Long Beach, California'dan War adlı bir funk/R&B/rock grubuyla güçlerini birleştirdi.



The Animals Buluşmaları


Burdon, Price, Valentine, Chandler ve Steel'den oluşan orijinal Animals kadrosu, Aralık 1968'de Newcastle'da bir yardım konseri için yeniden bir araya geldi ve 1975'in sonlarında tekrar kayıt yapmak için yeniden bir araya geldi. Burdon daha sonra kimsenin bu kısa buluşmayı neden kabul ettiklerini anlamadığını söyledi. 1976'da kısa bir turneye çıktılar ve " Lonely Avenue " ve "Please Send Me Someone to Love" gibi yeni şarkıları için videolar çektiler . 1977'de, uygun bir şekilde Before We Were So Rudely Interrupted adını taşıyan bir albüm çıkardılar. Albüm eleştirmenlerden övgü aldı. Burdon ve Valentine o dönemde hiçbir zaman yayınlanmayan bazı gösteri kasetleri de kaydettiler. 12 Aralık 1982'de Burdon, Price ve tam kadroyla birlikte sahne alarak gelecekteki olayların habercisi oldu.


Grubun beş orijinal üyesi, 1983'te Ark albümü ve Zoot Money'nin klavyede, Nippy Noya'nın perküsyonda, Steve Gregory'nin saksafonda ve Steve Grant'in gitarda eşlik ettiği bir dünya konser turu için yeniden bir araya geldi. İlk single " The Night ", Billboard Hot 100 listesinde 48 numaraya kadar yükseldi . Grup, "Love Is for All Time" adlı ikinci bir single yayınladı, ancak listeye giremedi.


Ark turnesinde seslendirilen şarkılar arasında 1960'lardan parçalar da vardı, ancak çoğu grubun çağdaş repertuvarındandı. Bunlar arasında "Heart Attack", "No More Elmore" (ikisi de bir yıl önce Burdon tarafından yayınlanmıştı), "Oh Lucky Man" ( Price'ın O Lucky Man! filminin 1973 tarihli soundtrack albümünden ), "It's Too Late", "Tango" ve "Young Girls" (daha sonra Burdon'ın derleme albümü The Night'ta yayınlanmıştı ) vardı. 31 Aralık 1983'teki Wembley Arena konserleri (Police'i destekledikleri konser), Animals'ın tekrar dağılmasının ardından 1984'te Rip It to Shreds canlı albümünde yer aldı . 29 Kasım 1983'te Michigan, Royal Oak'taki Royal Oak Tiyatrosu'nda verdikleri konser , 27 Şubat 2008'de Last Live Show adıyla yayınlandı . Yeniden birleşme turnesi hakkında bir film çekildi, ancak hiçbir zaman yayınlanmadı.


Chandler 1996 yılında bir anevrizmadan öldü ve bu durum orijinal kadronun bir daha bir araya gelme olasılığını ortadan kaldırdı.


Daha sonraki enkarnasyonlar



1990'lı ve 2000'li yıllarda bazı gruplar kendilerine The Animals adını verdiler:

• 1990'larda, 1960'ların sonlarında Animals grubundan Danny McCulloch, Animals adıyla birkaç albüm çıkardı. Albümlerde bazı orijinal Animals şarkılarının cover'larının yanı sıra McCulloch tarafından yazılmış yeni şarkılar da yer alıyordu.
• 1992'de Barry Jenkins, "New Animals" üyeleri Vic Briggs ve Danny McCulloch'un yanı sıra yeni perküsyoncu Jack McCulloch ve baş vokalist Eric Burdon yerine Phil Ryan'ın da yer aldığı The Animals'ın yeniden yapılandırılmış bir versiyonuna katıldı . Grup, Çernobil nükleer felaketinin kurbanları için düzenlenen bir yardım konseri kapsamında Moskova, Kızıl Meydan'da düzenlenen ilk rock konserini verdi.
• Grup daha sonra Peter Barton'ın vokalde, Rodford'ın ve John E. Williamson'ın gitarda yer aldığı Animals and Friends'e dönüştü. Rowberry 2003'te vefat edince yerine Mick Gallagher geçti (1965'te Price'ın yerini kısa bir süreliğine almıştı). Danny Handley, 2009'da gruba katıldı ve başlangıçta gitarist olarak görev yaptı, ancak Barton 2012'de emekli olunca onun yerine vokalist olarak geçti. Bu başarılı kadro, Steve Cropper ve Spencer Davis gibi konuklarla dünya turnesine devam ediyor .
• Burdon, 1998'de Eric Burdon and the New Animals adıyla yeni bir destek grubu kurdu. Aslında bu, 1990'dan beri çeşitli biçimlerde turneye çıktığı mevcut bir grubun adını değiştirmekti. Bu yeni grubun üyeleri arasında Dean Restum, Dave Meros , Neal Morse ve Aynsley Dunbar vardı . Ryo Okumoto'nun üç haftalık kısa görevinden sonra 1999'da Morse'un yerine Martin Gerschwitz geldi ve Dunbar, 2001'de yerine Bernie Pershey geçti . Grup 2003'te Eric Burdon and the Animals adıyla turneye başladı. 2006'da kadro değiştikten sonra orijinal gitarist Valentine, 2007 ve 2008 turneleri için gruba katıldı. Grupta ayrıca Red Young , Paula O'Rourke ve Tony Braunagle da vardı. Burdon isim haklarını kaybettikten sonra farklı müzisyenlerle yeni bir grup kurdu.
• Burdon, 2016 yılında Johnzo West (gitar/vokal), Davey Allen (klavye/vokal), Dustin Koester (davul/vokal), Justin Andres (bas gitar/vokal), Ruben Salinas (saksafon/flüt) ve Evan Mackey'den (trombon) oluşan Animals'ın mevcut kadrosunu oluşturdu. Grup, 31 Ağustos 2024'te Los Angeles, Kaliforniya'da düzenlenen Fool In Love Festivali'nde diğer efsanevi sanatçılarla birlikte sahne aldı.

Grup isminin mülkiyeti konusunda anlaşmazlık



2008 yılında bir hakem, orijinal Animals davulcusu John Steel'in, Steel'in yaptığı bir ticari marka tescili nedeniyle Birleşik Krallık'ta "the Animals" isminin sahibi olduğuna karar verdi. Eric Burdon, "the Animals" ismiyle ilişkilendirilen tüm itibarı şahsen temsil ettiğini ileri sürerek ticari marka tesciline itiraz etmişti. Burdon'ın iddiası, kısmen 1967 gibi erken bir tarihte kendisini "Eric Burdon and the Animals" olarak tanıttığı ve böylece kendi ismiyle ilişkilendirilen itibarı grubun itibarından ayırdığı için reddedildi. 9 Eylül 2013'te Burdon'ın itirazı kabul edildi ve artık "the Animals" ismini kullanmasına izin verildi.



Miras



Orijinal Animals grubu 1994'te Rock and Roll Hall of Fame'e dahil edildi , ancak Burdon katılmadı ve grup da sahne almadı. 2003'te grubun "The House of the Rising Sun" versiyonu, Rolling Stone'un Tüm Zamanların En İyi 500 Şarkısı listesinde 123. sırada yer aldı . 1965 hit single'ları "We Gotta Get Out of This Place" aynı listede 233. sırada yer aldı. Her iki şarkı da Rock and Roll Hall of Fame'in Rock and Roll'u Şekillendiren 500 Şarkı listesinde yer alıyor.


Bruce Springsteen , 15 Mart 2012'de South by Southwest müzik festivalinde bir izleyici kitlesine yaptığı açılış konuşmasında , Animals'ın müziği üzerindeki etkisini uzun uzun anlattı ve şöyle dedi: "Benim için Animals bir vahiy gibiydi. Duyduğum ilk tam teşekküllü sınıf bilincine sahip kayıtlardı." Springsteen, "We Gotta Get Out of This Place" (iki New Yorklu söz yazarı Barry Mann ve Cynthia Weil tarafından yazılmıştır ) hakkında şunları söyledi: "Yazdığım her şarkı... ' Born to Run ', ' Born in the USA ', son 40 yıldır yaptığım her şey, yenileri de dahil. Bu beni çok derinden etkiledi. Radyoda ilk kez ev hayatımı, çocukluğumu yansıtan bir şey duyduğumu hissettim." Darkness on the Edge of Town albümünün "Hayvanlarla dolu" olduğunu söyleyen Springsteen, "Don't Let Me Be Misunderstood" ve kendi " Badlands " şarkılarının açılış riff'lerini arka arkaya çaldı ve ardından "Dinleyin gençler! Hırsızlık işte böyle başarılı olur!" dedi.


İngiliz progresif rock grubu Genesis'in klavyecisi Tony Banks , Alan Price'dan etkilenmişti ve Price'ı "kendisini rock bağlamında orgun farkına varmamı sağlayan ilk kişi" olarak görüyordu.



Diskografi

• The Animals (1964; US) / The Animals (1964; UK)
• The Animals on Tour (1965; US)
• Animal Tracks (1965; UK) / Animal Tracks (1965; US)
• Animalisms (1966; UK) / Animalization (1966; US)
• Animalism (1966; US)

Eric Burdon ve The Animals olarak

• Eric Is Here (1967; US)
• Winds of Change (1967)
• The Twain Shall Meet (1968)
• Every One of Us (1968; US)
• Love Is (1968)

The Animals gibi

• Before We Were So Rudely Interrupted (1977)
• Ark (1983)

Üyeler

Orijinal kadro​

• Eric Burdon – vokal (1963–1968, 1975–1976, 1983)
• Hilton Valentine – gitar, geri vokal (1963–1966, 1975–1976, 1983; 2021'de öldü)
• Chas Chandler – bas gitar, geri vokal (1963–1966, 1975–1976, 1983; 1996'da öldü)
• Alan Price – klavye, geri vokal (1963–1965, 1975–1976, 1983)
• John Steel – davul (1963–1966, 1975–1976, 1983)

The Animals ve Arkadaşlar dizisi

• John Steel – davul (1963–1966, 1975–1976, 1983, 1994–günümüz)
• Danny Handley – gitar, vokal (2009–günümüz)
• Barney Williams – klavyeler (2022–günümüz)
• Norman Helm – bas gitar, vokal (2023–günümüz)

Eric Burdon ve The Animals kadrosu

• Eric Burdon – vokal (1963–1968, 1975–1976, 1983, 2016–günümüz)
• Davey Allen – klavye, vokal (2016–günümüz)
• Dustin Koester – davul, vokal (2016–günümüz)
• Justin Andres – bas gitar, vokal (2016–günümüz)
• Johnzo West – gitar, vokal (2016–günümüz)
• Ruben Salinas – saksafon, flüt (2016–günümüz)
• Evan Mackey – trombon (2016–günümüz)