Gözün görüntüleri odaklayan kornea ve lens olmak üzere iki bölümü bulunur. Kornea gözün kubbe şeklindeki açık yüzeyidir.
Lens ise şeffaf bikonveks bir yapıdır. Normal olarak şekillenmiş bir gözde, bu odaklama elemanlarının her biri, bir mermerin yüzeyi gibi pürüzsüz bir eğriliğe sahiptir.
Normal eğriliğe sahip bir kornea ve lens göze gelen ışığı kırarak gözün arkasında bulunan retinada keskin bir şekilde odaklar.
Fakat
kornea veya lensin yüzeyi düzgün ve pürüzsüz bir şekilde kavisli değilse, ışık ışınları düzgün bir şekilde kırılmaz ve kırılma kusuru ortaya çıkar.
Uzağı görme kusuru, genellikle göz küresi normalden daha uzunsa veya kornea aşırı kavisliyse meydana gelir.
Bu durumlarda ışık tam olarak retinaya odaklanmak yerine retinanın önünde odaklanır. Bu durumun sonucunda uzaktaki nesneler için bulanık bir görüntü elde edilir.
Göz küresinin uzunluğu normalden fazla olduğunda ise uzaktaki cisimlerin görüntüsü doğrudan retina yerine retinanın önüne düşer.
Sonuçta ise bulanık görme ortaya çıkar.
